تأثیر یک دوره تمرین شنای استقامتی زیربیشینه و مسمومیت با کادمیوم در دوران بارداری بر پاسخ فاکتور رشد سلول کبدی رت های نوزاد

زمینه و هدف: قرارگرفتن در معرض کادمیوم در ابتدای بارداری، اثراتی طولانی بر رشد و عملکرد کبد می‎گذارد. یکی از مسیرهایی که رشد و تکثیر کبد جنین را کنترل می‎کند، فاکتور رشد سلول کبدی (hgf)است. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر یک دوره برنامه تمرین شنای استقامتی بر تغییرات سطوح فاکتور رشد سلول کبدی نوزادان موش‏های باردار در معرض مسمومیت با کادمیوم انجام شد. روش بررسی:در اینپژوهشتجربی،32 موش صحرایی باردار با میانگین وزنی 20±200 گرم به چهار گروه (کنترل، تمرین، کادمیوم، تمرین- کادمیوم) تقسیم شدند. برنامه تمرینی در دوران بارداری 60 دقیقه شنا در روز و به مدت 5 روز در هفته بود. گروه کادمیوم از روز اول بارداری تا روز زایمان، کادمیوم کلراید را به صورت محلول در آب آشامیدنی (به میزان 400 میلی‏گرم بر کیلوگرم وزن بدن) دریافت کردند. گروه تمرین - کادمیوم همزمان با دریافت کادمیوم، برنامه تمرینی را اجرا کردند. نمونه‏گیری بافتی از کبد نوزادان 2 روز پس از تولد انجام گرفت و سطوح hgf با استفاده از روش elisa اندازه‏گیری شد. یافته‎ها:در این مطالعه، تفاوت میانگین مقادیر سطوح hgf گروه تجربی تمرین شنای استقامتی – کادمیوم و کنترل به لحاظ آماری معنی‎دار نبود (797/0=p)، اما در گروه کادمیوم، افزایش معنی ‎داری در سطوح hgf(025/0=p) کبد نوزادان مشاهده شد. نتیجه‏گیری: نتایج این مطالعه نشان دادتمرین شنای استقامتی در تعدیل کاهش سطوح hgfناشی از مسمومیت با کادمیوم کبد نوزادان می تواند مؤثر باشد.